திருக்குறள்:184 (கண்ணால் காணாததைத் திரித்துக் கூறாதே...)

அதிகாரம் : 19 புறங்கூறாமை திருக்குறள் : 184 கண்ணால் காணாததைத் திரித்துக் கூறாதே... In English

கண் இன்று கண் அறச் சொல்லினும், சொல்லற்க முன் நின்று பின் நோக்காச் சொல்.
	முற்றிலும் மாறுபட்ட புதிய கருத்துக்கள் இவ் விளக்கங்களில் உள்ளன.
பொழிப்புரை :
[உறுப்பு] விழியால் அலாது [அகக்] கண்ணோட்டத்தால் தமது தெளிவான கருத்தைச் சொல்லினும், சொல்லாதீர் ஒருவர் முன்னே நின்று புறத்தே [கண்ணால்] பார்க்காததைச் சொல்லும் சொல்லை.
விரிவுரை :
முகக் கண் பார்வையால் அல்லாது அல்லது கண் பார்வையே இல்லாது அகக் கண்ணோட்டத்தால் தெளிவான தம் கருத்தினைச் சொல்லினும், சொல்லாதீர் ஒருவர் முன்னால் நின்று தாம் தமது புறக் கண்ணால் காணாதவற்றைச் சொல்லால். அதாவது தமது புறக் கண்ணால் காணததை இட்டுக் கட்டிப் பொய்யாகத் திரித்துச் சொல்லாதீர் என்கின்றார். அகக் கண்ணால் கூறும் தமது கண்ணோட்டப் பார்வை எவ்வளவு விரிவானதாக வேண்டுமானலும் இருக்கட்டும், அஃது கருத்து மட்டுமே. ஒருவர் முன்னால் பேசுகின்ற சொல் முழுமையான கருத்தாக இருந்தாலும் கேடில்லை ஆனால் அஃது பிறரைப் பற்றி உண்மைக்குப் புறம்பாக இருத்தல் கூடாது என்பது உட்பொருள். ’நான் பார்த்ததில்லை’. ’ஆனால் இவ்விதமாக இருக்கலாம், இன்ன இன்ன காரணுங்களுக்காகக் கருதுகின்றேன்’ என்று சாதக, பாதகங்களை முழுமையாகச் சொல்வது என்பது அகத்தே ஆய்ந்து கூறும் கருத்து என்ற அளவில் எடுத்துக் கொள்ளப் படலாம். நாம் அறிந்தவற்றை, தெளிந்தவற்றை காரண காரியங்களோடு உண்மை மாறாது வருகின்ற சந்ததியினருக்கு, சக மனிதருக்குத் தெரிவிக்கலாம். அஃது உண்மையில் ஒருவரின் கடமையும் கூட. ஆனால் உண்மைக்குப் புறம்பானதை, கண்ணால் காணததைச் சொல்லுதலோ, எழுதுதலோ கூடாது என்பதே இக் குறளின் குறிப்பு. கண்ணால் கண்டதும் பொய்; காதால் கேட்டதும் பொய். தீர விசாரிப்பதே மெய் என்பது பழ மொழி. எனவே கண்ணால் கண்டதே பொய்யாக இருக்கக் கூடிய சாத்தியமுள்ள உலகில், ஒருவரின் பால் கண்ணால் காணதவற்றைப் பேசலாமா? ஒருவர் கண் முன்னால் இல்லாத போது அவரைப் பற்றிப் புறம் பேசுவதே தவறு. இதில் அவரைப் பற்றித் தமது கண்ணால் காணததைச் சேர்த்து பிறிதொருவர் முன்பு பேசுதல் என்பது மிகப் பெரிய தவறு. பொய்யும் புரட்டும் சேர்ந்து பேசுவதும் தூற்றுவதுமாகிய புறங்கூறுதல் தீய அறத்திலும் மிகப் பெரிய தீங்கானது. கதை கட்டுதல், வதந்தி செய்தல், வதந்தி பரப்புதல், வத்தி வைத்தல், வம்பு வளர்த்தல், அவதூறு செய்தல், பொய்ப் பழி உண்டாக்குதல், பொய்க் கிளர்ச்சிக்கு வித்து இடுதல் ஆகிய பொய்மை உரைகளால் ஒருவர் முன்பு உரைக்கும் பொய் உரை அவரால் உண்மை என்று நம்பப்பட்டு பலருக்கும் சென்று சேரலாம். அஃது வதந்தியாகப் பரவி அதனால் சம்பந்தப் பட்டோருக்கும் அல்லாதோருக்கும் தீய பின் விளைவுகளை ஏற்படுத்தலாம். பலரால் நம்பப் படுகின்ற பொய், உண்மையோ எனும் மாயத்தையும் பிறகு ஏற்படுத்தலாம். அத்தகைய போலி நிஜங்களால், கிசுகிசுக்களால் சமயங்களில் மரணங்களும் நேரலாம். எனவே அத்தகைய தீங்குகளிற்குக் காரணமாகின்ற பொய் எனும் வஞ்சகத்தை, கள்ளத் தனத்தை, கண்ணில் காணாததை விளையாட்டிற்காகக் கூடப் பேசுதல் கூடாது என்பதே இக்குறள் குறிப்பிடும் நல்லறம் ஆகும். இக்குறளின் கருத்தில் முன்னர் குறிப்பிட்டுள்ள மற்றைய உரையாசிரியர்கள் அனைவரின் உரைகளிலிருந்தும் நான் முழுமையாக மாறு படுகின்றேன். காரணம் பதம் பிரிக்கப் படாத மூலக் குறளானது கீழ்க்கண்டவாறு: கண்ணின்று கண்ணறச் சொல்லினுஞ் சொல்லற்க முன்னின்று பின்நோக்காச் சொல். இதை அனைவரும் பரிமேலழகரை ஒட்டிப் பதம் பிரித்த விதம் கீழ்க் கண்டவாறு: கண் நின்று, கண் அறச் சொல்லினும், சொல்லற்க முன் இன்று பின் நோக்காச் சொல். ஆதலின் அவர்களது கருத்து கூடிய வரையில், ”ஒருவர் நேர் எதிரே நின்று கண்ணோட்டம் இல்லாமல் கடுமையாகச் சொல்லினும், அவர் நேரில் இல்லாத போது பின் விளைவை ஆராயாது சொல்லும் சொல்லினைச் சொல்லாதீர்” என்பதே. இறுதிக் கருத்து ’புறங் கூறாதீர்’ என்றே இருப்பினும், பதம் பிரிக்கின்ற வகையால் பொருள் வேறுபடலாம் என்பது மேலே சொன்ன விளக்கங்களால் அறியலாம். புதியதாக விளக்க உரை கொடுக்க வேண்டும் என்ற ஆவலில் அல்ல, மறை பொருளைக் கொணரும் நோக்கில் பார்க்கின்ற போழ்து, ”உண்மைகளைக் கூறும் கருத்து என்பது சரி, ஆனால் உண்மையற்ற புறங் கூறுதலே தவறு. அஃது கூடாது” என்பதையே திருவள்ளுவர் இங்கே சொல்ல முற் பட்டிருக்கின்றார் என்பதே எனது தெளிவான திடமான கருத்து. மேலும் இனிய சொல் பேசுதலை வலியுறுத்தும் வள்ளுவர் நேருக்கு நேர் நின்று கடும்பேச்சைப் பேசலாம் என்று சொல்லியிருக்க வாய்ப்பில்லை என்றும் எண்ணுகின்றேன்.
குறிப்புரை :
யாரிடத்தும் உளக் கருத்தை முழுவதுமே சொல்லினும் கூடக் காணாததைத் திரித்துப் புறம் கூறுவதை மாத்திரம் எவ்விடத்தும் எப்போதும் செய்யாதீர்.
அருஞ்சொற் பொருள் :
கண் - விழி, நோக்கு, பார்வை, கண்ணோட்டம், அருள்நோக்கு, கருத்துச் சார்பு, அணுகுமுறை அற - அறும்படி, தீர, முற்ற, முழுதும், மிகவும், தெளிவாக, செம்மையாக
ஒப்புரை :
திருமந்திரம்: 262 அறம்அறி யார்அண்ணல் பாதம் நினையுந் திறம்அறி யார்சிவ லோக நகர்க்குப் புறம்அறி யார்பலர் பொய்மொழி கேட்டு மறம்அறி வார்பகை மன்னிநின் றாரே. திருமந்திரம்: 279 அன்பின் உள் ளான்புறத்தான் உட லாயுளான் முன்பின்உள் ளான்முனி வர்க்கும் பிரானவன் அன்பின்உள் ளாகி அமரும் அரும்பொருள் அன்பினுள் ளார்க்கே அணைதுணை யாமே. திருமந்திரம்: 2518 நுண்ணறி வாய்உல காய்உலகு ஏழுக்கும் எண்ணறி வாய்நின்ற எந்தை பிரான்தன்னைப் பண்அறி வாளனைப் பாவித்த மாந்தரை விண்அறி வாளர் விரும்புகின் றாரே. 7 மாணிக்க வாசகர். திருவாசகம். 6. நீத்தல் விண்ணப்பம்: (திருஉத்தரகோசமங்கையில் அருளியது- கட்டளைக் கலித்துறை) கடையவ னேனக் கருணையி னாற் கலந் தாண்டுகொண்ட விடையவ னேவிட் டிடுதிகண்டாய்விறல் வேங்கையின் தோல் உடையவ னே மன்னும் உத்தரகோசமங்கைக்கரசே சடையவ னேதளர்ந் தேன்எம் பிரான்என்னைத் தாங்கிக்கொள்ளே. 105 கொள்ளார் பிளவக லாத்தடங் கொங்கையர் கொவ்வைச்செவ்வாய் விள்ளேன் எனினும் விடுதிகண்டாய் விழுத்தொழுப்பின் உள்ளேன் புறமல்லேன் உத்தர கோசமங் கைக்கரசே கள்ளேன் ஒழியவும் கண்டுகொண்டாண்டதெக் காரணமே. 106 ஔவையார். ஆத்திசூடி: 47. சுளிக்கச் சொல்லேல். 48. சூது விரும்பேல். ஔவையார். கொன்றை வேந்தன்: 31. சூதும் வாதும் வேதனை செய்யும் 42. தூற்றும் பெண்டிர் கூற்று எனத் தகும் பட்டினத்தார். திரு ஏகம்ப மாலை: கல்லார் சிவகதை; நல்லோர் தமக்குக் கனவிலும்மெய் சொல்லார்; பசித்தவர்க் கன்னங் கொடார்; குருசொன்னபடி நில்லார்; அறத்தை நினையார்; நின்நாமம் நினைவில் சற்றும் இல்லார் இருந்தென்? இறந்தென்? புகல்கச்சி ஏகம்பனே! 25 சொல்லால் வருங்குற்றஞ் சிந்தனையால் வருந்தோடம் செய்த பொல்லாத தீவினை பார்வையிற் பாவங்கள் புண்ணியநூல் அல்லாத கேள்வியைக் கேட்டிடுந் தீங்குகள் ஆயவும்மற்று எல்லாப் பிழையும் பொறுத்தருள் வாய்! கச்சி ஏகம்பனே! 28 சிவவாக்கியர்: 67 உழலும்வாச லுக்கு இரங்கி ஊசலாடும் ஊமைகாள் உழழும்வாச லைத்துறந்து உண்மைசேர எண்ணிலீர் உழலும்வாச லைத்துறந்து உண்மைநீர் உணர்ந்தபின் உழலும் வாசல் உள்ளிருந்த உண்மைதானும் ஆவிரே.
***

In English:

Chapter : 19 Non-Slandering Thirukkural : 184 Speak and twist not the unseen... In Tamil

kaN inRu kaN aRach chollinum, sollaRka mun ninRu pin nOkkach chol.
	These explanations contain completely newer and exclusive messages.
Meaning :
Though not through physical eye and only through inner vision uttering just the opinion, never tell the words in front of one for the unseen things behind.
Explanation :
Not through the physical eye sight or though physically blind but only through the mind's eye if one speaks his clear view or opinion, never should he speak a word of unseen one behind. It means that one should never speak of twisted tale or the untruth of any unseen thing through his physical eyes. Let the view of mind’s eye be any wide but it remains only as opinion. No harm by any complete opinion expressed by one in front of the face or back as long as it is not against the truth is the implicit meaning here. One's opinion may be accepted based on its analysis on pros and cons of the facts like 'I did not see', 'But it may like this; may for these reasons I consider it so' and so on to the issues spoken. One can speak the learnt and comprehensions to the coming generations and even to the co existents provided they are only the facts and truth. In fact it is the duty of one to do so. But the message here in this Kural is that to not to speak or write the unseen ones or anything which is not true. Believe not all that you see or half what you hear and the truth are only through investigation is the proverb. Therefore in the world where even visually seen things may not be true them-selves, talking the twisted facts is a bigger offense. Slander spoken with lies is worse among all the non virtuous evils. Cooking stories, creating and spreading the rumors, creating misunderstandings, gossiping, drawing into quarrel, defaming, dishonoring, causing the chaos and all such prevarications when spoken front of one, it might be thought as the truth and may get spread. Such spreading rumors may create trouble, pain and afflictions to all the concerned. The untruth believed by all may appear as if the real truth. Such illusionary truths, lies and whispering rumors cause and inflict the deaths many a times. Therefore such lie that which gives afflictions, deceits and pretence should never be made even for a joke is the explicit message of this Kural. I differ in the interpretations at large scale for this Kural from the rest of the interpreted authors as enlisted. The reason is that how the words are basically segregated from the original raw Kural which runs as follows: kaNNinRu kaNNaRach chollinum, sollaRka munninRu pinnOkkach chol. Basically all most all the interpreters have followed the segregation done by ParimElazagar as follows: kaN NinRu kaN aRach chollinum, sollaRka mun inRu pinnOkkach chol. Therefore their definitions seem to be almost like, "Though one speak in front with no kindness but harsh, but when one is not present should never speak of a word without weighing its consequences" Though the ultimate message is "Don't slander", by the variation in segregation of words the meaning could change is what evident from the above explanations. It is not by the wish of bringing newer meaning to the Kural, but only to bring out the hidden meanings, it looks more appropriate to me to interpret so. I strongly opine and believe that Valluvar only conveys here that "Telling opinions with truth is okay, but slandering with lies is improper and it should not be done". Also I feel that the Valluvar who insist upon the pleasant conversations as the good virtue would not have supported speaking harsh in this Kural to talk against slandering.
Message :
Though speak the inner opinion to anyone by heart's content, never slander and speak or twist the unseen, forever and anywhere.
***