வித்தும் விதைக்க வேண்டுமோ சொல்வீர், விருந்தினரைப் பேணி, அவர் உண்டபின் மிஞ்சிய உணவை உண்பவனின் நிலத்தில்?
புதிய மாறுபட்ட கருத்துக்கள் இவ் விளக்கங்களில் உள்ளன.
விரிவுரை :
விருந்தினரைப் பேணி அவருக்கு உண்ணத் தந்து எஞ்சிய உணவினைத் தான் உண்பவனின் நிலத்தின் கண் வித்தும் விதைக்க வேண்டுமோ சொல்லுங்கள்? வேண்டாம். தானாகவே விளையும் என்பது குறிப்பெச்சம், அதாவது சொல்லாது குறிக்கும் பொருள்.
அதாவது அத்தகைய பண்பாளின் நிலத்தில் அவனின் குணத்திற்காக விதைக்காமலேயே தானாகவே விளைச்சல் பெருகிவிடுமாம்.
விதை விதைக்காமல் விளைச்சலா எப்படி? அவன் குணத்திற்கு அரிய புதையல்கள், திரவியங்கள் அவன் நிலத்தின்கண் கிட்டக் கூடும் என்பது உட்பொருள். அன்றையக் காலங்களில் நிலங்களில் கிடைத்தப் புதையல்கள் நிலத்தவருக்குமே சொந்தமென்பதை அறிக. அதாவது, அவன் செய்த நற்காரியத்திற்குப் பலனாய் இந்த வாழ்விலேயே பயன் பெறுமாறு நல்லவை நிகழும் என்பது நுண் பொருள்.
எனவே இதிலிருந்து, வந்த விருந்தினருக்குத் தான் உணவை முதலில் வழங்க வேண்டும். பிறகு இருப்பதை உண்பது என்பது மிகச்சிறந்த விருந்தோம்பல் குணம் என்கின்றார் வள்ளுவர். அதாவது வந்திருக்கும் விருந்தினரை இருக்கும் உணவைக் கொண்டு முதலில் பசியாறச் செய்வதும் பின்னர் மீதம் இருந்தால் உண்பது என்பதும் மிகச் சிறந்த பண்பு.
குறிப்புரை :
விருந்தினருக்கு உணவளித்துப் பின் மிஞ்சியதை உண்பதே சிறந்த விருந்தோம்பல்.
அருஞ்சொற் பொருள் :
வித்து - விதை கொல்லோ - சொல்லும்... மிச்சில் - மீதமாகிய, எஞ்சிய, மிஞ்சிய மிசைதல் - உண்ணுதல் புலம் - விவசாய நிலம், மண்.
ஒப்புரை :
ஔவையார். கொன்றைவேந்தன்: பண்ணிய பயிரில் புண்ணியம் தெரியும். 59 போனகம் என்பது தானுழந்து உண்ணல். 69
Does the sowing required in the field of those who treat the guests first and eats the rest?
These explanations contain newer and exclusive messages.
Explanation :
For the fields of that who tends the Guests and provides food for them first and then eat only the left over, does the sowing required, please tell? No. Automatically things will grow there, is the hidden message here.
It is to say that in such a kind of person's field, for his qualities, without sowing itself, yields would flourish.
How the yield is possible without sowing the seed? As reward for his character and qualities, rare underground treasures and wealth will popup or strike as if the yield in his field. That is the yield without sowing for himself. That is the message here. Those days whatever treasures struck at the field belong to the owner himself. It is a kind of reward or award for his good work and given to him to enjoy within his current life. By this all good things will occur to him is also the hidden message here.
Treat the Guests visited first then eat only the rest, is therefore the great trait in the hospitality says Valluvar. That is it is good culture to feed the Guests first to quench their hungry and then to satisfy oneself if any thing left over.
Message :
Good hospitality is to treat the Guests first and then eat the rest.
அகன் அமர்ந்து செய்யாள் உறையும்-முகன் அமர்ந்து நல் விருந்து ஓம்புவான் இல்.
பொழிப்புரை :
[திருமகள்] அகத்தே அமர்ந்து உறை வாசம் செய்வாள், முகம் மலர்ந்து நல் விருந்து பேணுவான் இல்லத்தில்.
விரிவுரை :
முகம் மலர்ந்து நல் விருந்து பேணுவான் இல்லத்தில், திருமகள் அகம் மலர்ந்து உறை வாசம் செய்வாள். திருமகள் வசிக்கும் இல்லத்தில் “திரு” கொழிக்கும். செல்வம் செழிக்கும்.
எனவே இன்முகத்துடன் விருந்தினரை உபசரித்து, அவர்களைப் பேணி நல்விருந்து படைக்கும் நல்லோருக்கு அவர்கள் வீட்டில் திருமகள் மனம் மலர்ந்து வாசம் செய்து நன்மைகள் செய்வாள் என்பது தெளிவு.
தினம் விருந்தினருக்குப் படைத்தாலும் செல்வம் குறையாது என்று முன்னர் குறளிலே சொன்னாரே அதுவும் இதன் பால்தான் என்பது மட்டுமல்ல, மேலும் வளம் கொழிக்கும்; செல்வம் பெருகும் என்பதும் இப்போது தெளிவாகுதல் நன்று.
இங்கும் திருவள்ளுவர் அகன் அமர்ந்து செய்யாள் என செல்வத்திற்கு அதிபதியாக பெண் தெய்வத்தை எந்த நாமமும் இடாமல் சொல்வது, மதச் சார்பு இல்லா நிலையில் சொல்லவே என்பது ஈண்டு நோக்கத்தக்கது. பாலைக் குறிப்பிடாத இறை, தெய்வம், கடவுள் என்பதையே இதுவரையில் பயன் படுத்திய வள்ளுவர் முதலில் பெண்ணாக உருவகப் படுத்துவதும், அதுவும் மனத்தே அமர்ந்து இருப்பவள் என்று சொல்வதும் திருமகளையே, இலக்குமியையே மறைமுகமாகக் குறிப்பிடுவதாக எண்ணத் தோன்றுகின்றது. ஆயின் திருமகளை சைவமும், வைணவமும், சமணமும் போற்றிவருவதும், நாமம் குறிப்பிடாதே பொதுவாகவே சீதேவியாகவும் போற்றப்படுவதும் அன்றையக் கலாச்சாரத்தைப் பிரதிபலிப்பதாகக் கொள்ளலாம்.
akan amarnthu ceyyAL uRaiyum-mukan amarnthu nal virunthu OmbuvAn il.
Meaning :
The Goddess of Wealth will gladly dwell their home where the smiles welcome and treat the guests.
Explanation :
In the house where one welcomes their guests with smiles and tend them, The Goddess of Wealth will gladly fill in and stay. Luck and prosperity grows where the Goddess of Wealth resides.
Therefore it is clear that for those who welcome the guests with hospitality, tend and treat them with Love, prosperity comes to them through the Goddess of wealth dwelling with themselves.
Treating and tending the Guests day-by-day will not impoverish nor go ruin was the previous kural, thus gets explained here by Valluvar for its secret of their means and revenues. It is more clear that not only just the revenues but also the growth and continuous prosperity are there on it.
Here too Thiruvalluvar mentions the Goddess of wealth without any name and as that who resides in the heart, only to reflect his stand on secularism. So far he had used 'Irai', 'Deyvam' and 'Kadavul' to the God, but now he mention here as Goddess, that too as who resides in the heart. That seems to be pointing the 'Thirumagal' or the Lakshmi for many. But the Goddess Thirumagal is mentioned in Saivam, Vaishanavam, Jainism and also generally without giving any name as 'Seethevi' . Therefore we can take it as reflection of the culture of Valluvar's period.
The Goddess of Wealth too joins, enjoys and stays only where Love, culture and happiness are getting together.
Therefore it is nothing wrong to treat the Guests as if they are the ambassadors of the Goddess of Luck, because the Goddess follows them instantly to the deserving Hosts.
Therefore it is very important to tend and treat the Guests with smiles at always.
Message :
Pleasing hospitalities extended to Guests brings the Goddess of Luck to smile and dwell in their home happily.
வரு விருந்து வைகலும் ஓம்புவான் வாழ்க்கை பருவந்து, பாழ்படுதல் இன்று.
பொழிப்புரை :
[தம்மிடத்தே] வருகின்ற விருந்தினரை நாள்தோறும் பேணுபவனது வாழ்க்கை, வறுமை மிகுந்து பாழ்பட்டுப் போவது இல்லை.
விரிவுரை :
தம்மை நோக்கி வருகின்ற விருந்தினரை நாள்தோறும் விரும்பிப் பேணுபவனது வாழ்க்கை, வறுமை மிகுந்து வீணாகி, பாழ்பட்டுப் போவதில்லை.
மாறாகச் செழிப்படையும் என்பது உட்கருத்து. அதாவது தோண்டத் தோண்ட ஊற்றுத் தண்ணீர் சுரப்பதைப் போலவே, கொடுப்பவர்க்கு விளைச்சலே மிகும். வறுமை அல்ல. இது ஓர் இயற்கைத் தத்துவம். மேலோட்டமாகப் பார்ப்பவருக்கே கொடுக்கக் கொடுக்கக் குறைவல்லவா ஏற்படும் என்று தோன்றும். உண்மையில் யாருக்குக் கொடுக்கும் மனம் வருகிறதோ அவருக்கு அவரை அறியாமலேயே வசதி வாய்ப்புக்கள் பெருகி, கொடுக்கின்ற தன்மையைப் பெருக்கிக் கொண்டே இருக்கும். எனவே வறுமை என்பது தோன்றாது மாறாக இன்னும் வளர்ச்சியே மிகும்.
இங்கே வைகலும் என்பதற்கு நாள்தோறும் என்பது மட்டுமன்று, தங்குதல், கழிதல் என்னும் பொருளும் உண்டு என்பதால், அதாவது வந்த விருந்தினரை வீட்டில் அமரச் செய்து விட்டு தன் பணியைத் தொடருதல் என்பதும் உண்மையில் நாகரீகமற்றது. அதாவது இன்றைய நாளிலே, தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சியைப் பார்த்துக் கொண்டிருப்போர் வந்த விருந்தினரை, பேச்சுக்கு வாருங்கள் என்று சொல்லிவிட்டு அவரைக் கண்டு கொள்ளாமல் தொடர்ந்து தொலைக்காட்சியைப் பார்த்துக் கொண்டிருத்தல் தவறு. அவர் என்ன காரியத்திற்கு வந்தார் என்பதை அறியாமலேயே அவரையும் தான் காணும் தொலைக் காட்சி நிகழ்ச்சியை மறைமுகமாக வற்புறுத்திப் பார்க்க வைத்தலும் தவறே.
முதலில் வந்த விருந்தினருக்குக் கவனம் கொடுத்தல் முக்கியம். அவர் தமது வீட்டில் தங்கி இருக்கும்வரையிலும் அவரோடு தங்கி, அவருக்குத் தேவையானவற்றைச் செய்து கொடுத்தலே நாகரீகம். அப்படி என்றால் எல்லாரும் விருந்தாக மற்றோர் இல்லம் சென்று வாழலாமே என்பது குதர்க்கம், தேவையற்ற எண்ணம்.
விருந்தினரை இன்முகத்தோடு வரவேற்று உபசரித்தல் வேண்டும். ஏனென்றால் நீங்கள் விருந்தினராக மற்றையோர் இல்லம் நாடிச் செல்லும் சமயம், உங்களையும் அவர் இன்முகத்தோடு வரவேற்றுப் புண்படாமல் காப்பார் என்று கொள்ள வேண்டும், நம்ப வேண்டும். அப்படி அவர் செய்யவில்லை எனில் அவரை நாடி மீண்டும் நீங்கள் செல்லப் போவதில்லையே. அவ்வமயம் அவரும் எந்த முகத்தை வைத்துக் கொண்டு மீண்டும் உங்களை நாடி வருவார்.
விருந்தினரைப் பேணுதல் என்பது அவருடன் கழிக்கும் இனிமையான பொழுதே. ஒருவர் உங்களை நாடி வந்தால் முதலில் அவரை இன்முகத்துடன் வரவேற்று, அவர் அருந்த ஏதாவது பானமாவது அன்றில் நீராவது கொடுத்து அவரை ஆசுவாசப் படுத்திப் பிறகு பேசுதல் வேண்டும். அவர் நோக்கம் அறிந்து, அவருக்குத் தேவையானவற்றை செய்து கொடுத்து, அவரை ஓய்வெடுக்கச் சொல்லி உதவிகள் செய்ய வேண்டும். அவர் வந்த நோக்கத்தைத் தடித்தனமாகக் கேட்காமல், அவர் வந்துள்ள நேரம், காலம், சூழ்நிலை அறிந்து ஊகித்து அறிய முற்படுவதோடு, அவராக அவர் வந்திருக்கும் காரணம் பற்றிப் பேசுமாறு செய்தல் வேண்டும். வந்துள்ளவர் புதியவர் என்றால் என்ன விபரம் என்று நேரடியாகக் கேட்கலாம்.
வந்தவர் இரண்டு நாட்கள் தங்கி அவருக்குத் தனிப்பட்ட காரியத்தை ஊரில் செய்ய வந்திருக்கிறார் என்றால், அவருக்கான வழிமுறைகளைச் சொல்லி விட்டு, ஏதாவது உதவி வேண்டுமா என்று கேட்டுச் செய்துவிட்டு, என் வேலையைச் தொடரலாமா என்று கேட்டுத் தொடரலாம்.
சில சமயங்களில் வரும் விருந்தினர் அனைவரும் உயர் குணங்களோடு இல்லாது போவதுண்டு. அவர்கள் பிறரிடம் கிட்டும் இலவசங்களுக்காக வரும் சுய நல வாதிகளாகவும், கொடுப்பவரின் தாராள மனப்பான்மையை அல்லது அவரது கருணையைப் பயன் படுத்திக் கொள்வதற்கென்றே இருப்பதுவும் உண்டு. எனவே அத்தகையோரை அனுபவங்களில் உணர்ந்து, தேவையற்ற பயன் பாடுகளை வழங்குதலை நாசூக்காகத் தவிர்க்கவும் தெரிந்திருக்க வேண்டும். அதைப் போலவே எல்லா விருந்தினர்களும் உங்களைச் சுரண்டி இலாபம் பெற வருவதில்லை. இருப்பினும் உங்களுக்குப் பிடிக்காத உதவியை, செய்கையை அவர் எதிர் பார்த்தால் அவர் மனம் புண்படாதவாறு உங்களின் இயலா நிலையை அவருக்கு விளக்கிப் புரியவைத்து, அக் காரியத்தை நீங்கள் செயல்படுத்தாதும் இருக்கலாம். அதாவது வெளிப்படையாகப் பேசி விடுவது தேவையற்ற அனுமானங்களைச் செய்வதைத் தடுத்துவிடும்.
அதைப்போலவே ஒருவருக்குச் செய்யும் உதவியானது, எதிர்பார்ப்பின்றிச் செய்தால் மிக நல்லது. நன்றி உள்ளவர்களுக்குச் செய்கின்ற உபகாரம் என்றைக்கும் நன்மை பயக்கும் எனும் நம்பிக்கை மட்டுமே போதும், நமக்குக் கெடுதல் வாராது, குறைவு வாராது மாறாக நாம் ஆற்றும் நன்மையைப் போன்று பன்மடங்கு நன்மை, நமக்குத் தானாகவே தேடி வரும். நம்புங்கள்.
பெரும்பாலும் நாம் பிறரிடம் எதை எதிர் பார்க்கிறோமோ அதையே நாம் அவர்களுக்குச் செய்தல் நலம் என்பார்கள். ஆனால் இதில்கூட “எதிர் பார்ப்பு” இருக்கிறது. ஆயின் நாம் நல்லவர்களாக இருந்து, நன் நடத்தையைக் காட்டி மற்றவர்களுக்கு எப்போதும் உதாரண புருடர்களாகத் திகழ்ந்தால் மிக்க நல்லதல்லவா?
varu virunthu vaikalum OmbuvAn vAzhkkai paruvanthu, pAzhpaduthal inRu.
Meaning :
Life of those who tend and care the guests day-by-day will not go ruin by impoverishment.
Explanation :
The Life of those who tend and care their Guests everyday will not go ruined by poverty.
Instead their Life will flourish and prosper. It is like the flow of water in a well that fills back as long as it is drawn, the givers get filled with more yields and not poverty. This is a law of nature. Superficial look makes one to think that when something is given it gets reduced. In fact, one who gets bighearted gets unconsciously his wealth and comforts rising to make him affording. Therefore it yields no poverties but only more wealth.
"Vaikal" in Tamil means not only "daily" but also "staying" and "spending". Hence it is improper again and discourtesy to leave the guests in bay and doing one's own work. Nowadays, those who keep watching TV at their receptions or halls just say 'hello' to their guests and continue to watch their show ignoring or giving any importance to the visitors. That is completely wrong thing to do. Even without knowing what purpose made the Guest to visit him, it is only wrong again to make him watch the show forcibly indirectly.
Firstly it is important to give the attention to the visiting Guests. Also as long as the Guests stay making them more comfortable is again a good manner necessary. It is absurd and perverse argument that it would make everybody to become the Guests in someone's house.
You should treat the Guest with kind and compassion. Because you must believe that when you become the Guests and visit them they will reciprocate you the same way. If they do not treat you well, you won't visit them anymore. Subsequently they too won't have any face to visit you later.
Treating the Guests is nothing but entertaining and enjoying moment spending with them. When someone visits you, welcome him or her with pleasing smile, then offer a cold drink or water to make the visitor to ease first and then converse. By understanding the visitor's intention of visit, make necessary comforts and help him to take rest. Don't be blatant in asking the purpose of his visit but try to guess and understand by the time and situation and induce him to talk about his visit by himself. It is Ok to ask him directly the details, if the visitor is a stranger.
If the visitor has come to stay for couple of days to do his personal work at your place, you can offer help for any guidance required, followed by offering any other helps as necessary after asking him, you may politely ask and continue to care about your own work.
Sometimes, few visitors turnout be of not good quality. They may be selfish, greedy and exploiters of the bighearted host. Therefore one must be good enough to understand such through experiences and avoid unnecessary offerings decently. Same way not all the visiting Guests would be of such to exploit you. However, if you do not want to offer something you don't like to do, you can politely explain them your discomfort and inability and need not to do the thing. It is better to talk openly to avoid and stop the unnecessary misunderstandings later.
Similarly it is better to offer help to anyone without expecting anything in return. The hope that the help offered to a thankful will never go waste is sufficient. No evil thing befalls on you and no any poverty strikes on you. Instead for all the good things you do, only multiplies benefits come to you automatically. Trust this.
They say that it is better to do same things to others what we expect out of them. But there is an "expectation" in this too. But being good and offering good to others in general makes one exemplary to others. Is it not good one to be such?
Let us show kindness, Love and culture in welcoming, tending and treating our visitors. Certainly good things follow us.
Message :
Tending the Guests will bring no impoverishment but only prosperity and enrichment.
விருந்து புறத்ததாத் தான் உண்டல், சாவா மருந்து எனினும், வேண்டற்பாற்று அன்று.
பொழிப்புரை :
விருந்தினரை புறத்தே விடுத்துத் தான் மட்டும் தனித்து உண்ணுதல் என்பது, அது தன் உயிரைக் காக்கும் சாவா மருந்தே ஆயினும் கூட, விரும்பத்தக்க செயல் அன்று.
விரிவுரை :
விருந்தினரை வெளிப் புறத்தே இருக்கும்படி செய்துவிட்டுத் தான் மட்டும் உண்ணுதல் என்பது, அப்படி உண்ணும் உணவு தன்னைக் காக்கும் சாவா மருந்தே ஆயினும், அது விரும்பத்தக்கது அல்ல.
வேறோர் பார்வையில், விருந்தினரைப் புறத்தே விடுத்துத் தான் மட்டும் உண்பதற்கு அது சாவா மருந்தாகிய, கிடைத்தற்கரிய அமிழ்தமே ஆகினும், அவ்வாறு விரும்புதல் பண்பல்ல.
அதாவது விருந்தினருக்குத் தெரியாமல் ஒளித்துச் சாப்பிடுவது என்பது கேவலமான செயல். அவர் பார்த்திருக்க, அவரிடம் இது எனது உயிர் காக்கும் மருந்து எனவே தனித்து உட்கொள்கிறேன் என்று சொல்லி விட்டு உண்பதே பண்பு. அவ்வாறு சொல்லாது மறைத்து உட்கொள்வார்களே ஆனால் அது யாரும் விரும்பத்தக்க செயலாக இருக்காது. வருகை புரிந்துள்ள விருந்தினர் தமக்குத் தெரியாமல் அவர் ஏதோ உண்ணுகிறார் என்று மனம் வருந்தக் கூடும்.
எனவே விருந்தினரை உபசரிக்கும் நளினம், அது வியாதிக்கு, உயிர் காக்கும் உணவாகினும், சொல்லி விட்டு உண்பது நாகரீகம்.
இன்றையக் காலங்களில் சக்கரை வியாதி உள்ளோர் அவருக்கு இரத்தத்தில் சர்க்கரை அளவு குறைந்து விட்டால் உடனடியாக குளுகோசையோ அன்றில் சர்க்கரையையோ வாயில் போட்டுக் கொள்ள வேண்டுமென்பது உயிர்காக்கும், வலிப்புக்களில் இருந்து காக்கும் செயல்பாடு. ஆனால் விருந்தினர் இருக்கும் போது அவருக்கு, இதை மறைத்து, அவருக்குச் சொல்லாமல் உட்கொள்வதைக் காட்டிலும், அவரிடம் பிரச்சினையைக் குறிப்பிட்டுவிட்டு, அவரின் முன்பாகவே உட்கொள்ளுவது தேவையற்ற பிரச்சினைகளைத் தவிர்க்குமல்லவா? சொல்லாமல் செய்தால் வருந்த வாய்ப்பிருக்கும் விருந்தினர், விபரமறிந்தால் அவரே வருந்தாமல் உதவ முன்வருவார், உதவியும் செய்வார். இதில் எந்தச் செயலை முதலில் செய்ய வேண்டும் என்பதை விடக் கூட, விருந்தினரிடம் உண்பதை மறைக்காது செய்ய வேண்டும் என்பதைப் பண்பாகக் கொள்ள வேண்டும் என்பது செய்தி. மேலும் அவ்வாறு செய்வதால் விருந்தினரிடம் மதிப்புக் கூடுமே தவிரக் குறையாது.
மருந்தை யாரும் பங்கு போட்டு உண்ணப் போவதில்லை; இருப்பினும் மறைக்காது செயல் படும்போது விருந்தினர் மனம் புண்படாது என்பது அடிப்படைப் பண்பு.
அதைப் போலவே விலை மதிப்பற்ற, கிடைத்தற்கரிய உணவே ஆயினும் அதையும் விருந்தினரோடு சேர்ந்து உண்பதே பண்பு, மறைத்து உண்பது அநாகரீகம். விருந்தைக் காட்டிலும் அமிழ்து ஒன்றும் சிறப்பானதோ அன்றில் முக்கியமானதோ அல்ல என்பதும் நுணுக்கம்.
virunthu puRaththathAth thAn uNdal, cAvA marunthu eninum, vENdaRpARRu anRu.
Meaning :
Even though a Life saving medicine, it is improper to have it alone leaving the guest outside.
Explanation :
Eating alone leaving the Guests outside, even if it is the life saving medicine for self, is improper.
Also even if the eating food is precious ambrosia it is improper to have it alone leaving the Guests outside.
It is a shame and dishonor to eat the food hiding to Guests. It is good to eat even the life saving medicine in front of the Guest, after explaining him it's nature that he has to have alone. But without telling the guest eating is won't be of likable act to anyone. The Guest may feel pained, insulted and dishonored that the Host is consuming without to their knowledge.
Therefore it must be the culture and good manners to tell the Guest about the medicine for taking it alone.
Now days, the sugar patience should eat instantly some sweet or glucose when their blood sugar level drops. That saves their life and also from epilepsy. But when the Guests around, instead of hiding and consuming it one can just brief them the cause and consume in front of them. Won't that avoid unnecessary embarrassments? Without telling them may create misunderstandings, instead telling them would cause them to come forward to do any assistance or help that may require for the patience. In this the message is that than the priorities of actions too, it is important not to hide the eating in front of the Guests as a culture. By doing so one's value increases with the Guest and never decreases.
No one is going to share the medicine; even then consuming without hiding to the Guest as basic manners makes them not to feel humiliated.
Similarly though the food is expensive or precious, it is good manners to share and eat with Guests and otherwise is bad manners. The message is that the Guests are more precious and valuable than the nectar or precious food.
இருந்து ஓம்பி இல் வாழ்வது எல்லாம் விருந்து ஓம்பி, வேளாண்மை செய்தற் பொருட்டு.
பொழிப்புரை :
[இல்லறத்தில்] இருந்து குடும்பத்தைப் பேணி இல்[லத்தில்] வாழ்வது எல்லாம் விருந்தினரை உபசரித்து, உதவிகளைச் செய்வதற்காகவே.
விரிவுரை :
இல்லறத்தின்பால் இருந்து தம் குடும்பத்தைப் பேணி, வீட்டில் வாழ்க்கை வாழ்வது எல்லாம், வரும் விருந்தினரை வரவேற்று உபசரித்து உதவிகளைச் செய்வதற்காகத்தான்.
இல்லறம் மேற்கொண்டவர்கள் எல்லாம், தங்கள் குடும்பத்தைப் பேணி, வீட்டிலிருந்து வாழ்க்கை நடத்தவேண்டியதன் அவசியம் வரும் விருந்தினரை வரவேற்று, அவர்களை உபசரித்து, அவர்களுக்கு உதவி, உபச்சாரங்கள் செய்வதற்காகவே.
அன்றில் ஒருவர் இல்லறத்தை மேற்கொள்ளாமலே இருந்திருக்கலாம்; இல்லறத்தை ஒழுகியவர் குடும்பத்தை மேற்கொள்ளாதவராக, வீட்டில் வாழாமல் சத்திரத்திலோ, காட்டிலோ அன்றில் இன்றையக் காலத்தின்படி ஓட்டல்களில் வாழுபவராகவோ, குழந்தைகளைப் பேணாதவராகவோ இருந்தால் அவர்களை இல்லறத்தாராகக் கருதுவதும் இல்லை அவரை நாடி விருந்தினர் செல்வதுமில்லை.
பல சமயங்களில் நமது வாழ்க்கையின் பல செயல்பாடுகள் நாம் நமக்காகச் செய்வதைக் காட்டிலும் சமுதாய வாழ்க்கைக்காகத் தான் செய்து கொண்டிருக்கின்றோம். அதில் ஒன்று நல் வீடுகளில் வாழ்வது. இன்றைய வாழ்க்கை முறைகள் மாறி இருப்பினும் கூட இன்னும் நாம் வீட்டைப் பேணுவதன் அவசியம் ”யாராவது வந்தால்” நன்றாக இருக்க வேண்டும் எனும் உணர்வு, உந்தல் எல்லாம், வரு விருந்தினரை எதிர்பார்த்துத்தானே. அதில் தவறு ஏதும் இல்லை. உண்மையில் அவை நம்மை ஒழுங்கு படுத்தவும், உற்சாகப் படுத்தவும், மேம்படவுமே செய்யும்.
எப்படி வேண்டுமானாலும் வாழலாம் என்பதல்ல வாழ்க்கை. சமுதாயக் கடமைகளையும், அங்கீகாரங்களையும், வழக்கங்களையும் ஒன்றி வாழுதல் இல்லறத்தில் முக்கியமானது, தவிர்க்க இயலாதது. உதாரணத்திற்கு இப்படி யாரும் ஒருவர் வீட்டிற்கு வாராது போனால், அவர் எப்படி வேண்டுமானாலும் வாழும் வழக்கத்திற்கு அடிமையாகிப் போவார். நாமாகத் தானே இருக்கிறோம் என்று சோம்பர் பட்டு வீட்டைச் சுத்தம் செய்யாமல், சுத்தீகரித்துக் கொள்ளாமல் விளங்குவார். அதுவே பழக்கமாகி அவர் வீடு புலி கிடந்த தூராய் மாறவிவ வாய்ப்புண்டு.
விருந்தினரை வரவேற்று, அவரைத் தமது வீட்டில் தங்கச் செய்து, உண்டு, பேசி, விடயங்களைப் பகிர்ந்து கொள்ளுதல் மனம் மகிழ்ச்சி தரும் செயல். அன்பான பண்பான செயல். பெருமை தரும் செயல். அது உறவுகளைப் பலப்படுத்தும்.
நம் வாழ்க்கை முறை பற்றி விருந்தினர் மூலம் வெளி உலகம் தெரிந்து கொள்கிறது. எனவே நாமும் சமுதாயத்தில் உறவுகளோடு, நண்பர்களோடு வாழ்வதைக் காட்டும் அடையாளமாக அவர்கள் நம் வீட்டிற்கு வரும்போது உபசரித்து மகிழ்வதே பண்பாடு. அவர்களை மீண்டும் நம்மை நாடி வரும்படியும், அவர் மனம் கோணாது நடந்து கொள்வதும் குடும்பத்திற்குப் பெருமை தரும் விடயமாகும். விருந்தினரின் வருகையும், நிகழ்வுகளும் என்றும் நினைவுகளில் நின்று விருந்தினருக்கும், உபசரித்தவருக்கும் நன்மை பயக்கும். நல்லிணக்கமும், பற்றுதலும், ஒற்றுமையும், உறவும் மேலோங்கும். வாழ்க்கை வாழுவதற்கு அர்த்தத்தையும், உத்வேகத்தையும், உற்சாகத்தையும் நல்கும்.
குறிப்புரை :
இல்லங்களில் வாழ்வது வரும் விருந்தினரோடு கூடி மகிழவே.
irunthu Ombi il vAzhvathu ellAm virunthu Ombi, vELANmai seythaR poruttu.
Meaning :
In the Domestic order, living the homely life and house keeping is all for the sake of tending and treating the guests.
Explanation :
In the domestic order, leading the homely life and up keeping the house and such all are for the sake of tending and treating the guests.
All those who are in the domestic order of Life, are housekeeping their house and leading a homely life more importantly to welcome, entertain, help and treat their guests.
Otherwise one should not have taken up the homely way of life; though taken up the domestic path not necessarily have taken care of the neither family nor kids, nor lived at home but only at public homes or forests or like in the modern times at loges. None considers such as domestic dweller and no any guests visit him ever.
Most of the times, instead of our own, we do many things for the sake of the society and the social life. One among such things is that living in the houses. Though many things have changed over period of time, yet the necessity for the house keep is more so for the sake "if some body comes" it should look good and such feeling and motivations are just the expectations of guests. There is nothing wrong about it. In fact, such feelings help us to discipline ourselves, encourage and motivate to excel.
Whichever way living should not be the Life. It is important to live in accordance to the societal responsibilities, recognitions and practices. It is also inevitable. For instance, if no body comes home, one will live without caring for anything and will become accustomed to that style. Being alone, he won't mind leaving the home and himself untidy and unclean. Over the period that becomes his habit and surely he goes to dust.
Welcoming the guests, making them to stay, feasting with them, talking with them, exchanging things with them, such as all are those which gives only joy and makes only happy. Such acts are Loveable and Laudable. That makes the relationships strong.
The world at large comes to know our styles and about us through guests. Therefore it becomes customary to welcome guests home, host parties to them as the symbol of societal and friends life. Tending guests with love and making them come again to us brings good will to the family. The Guests visits and the related events stay in memory all along and cherish the hosts and guests with the pleasures and happiness. Also amicability, attachment, cooperation and relationships develop more. It also gives meaning, motivation and encouragement to the Life.
இல்லறத்தான் பேணவேண்டிய ஐம்புலத்துள், கூடி வாழும் சமூக வாழ்விற்கு அவசியத் தேவை வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் சுற்றமும், விருந்தும் ஆகும். அன்புடைமை அதிகாரத்தைத் தொடர்ந்து, அன்பு செலுத்தப்பட வேண்டிய இவர்களுக்குச் செய்ய வேண்டியவை பற்றி இங்கே பேசுகின்றார்.
எனவே விருந்தினரையும், சுற்றத்தினரையும், வீட்டிற்கு வருகை தந்துள்ள நண்பர்களையும் அன்போடு உபசரித்துப் போற்றுதலே விருந்தோம்பல்.
ஆக விருந்தோம்பல் இல்லறத்தானின் கடமை மட்டுமல்ல அதுவே மனிதப் பண்பாடு. அவன் வாழுகின்ற கலாச்சாரத்தின் அடையாளம்.
அன்பையும், பண்பையும், உணவையும், வாழ்க்கையையும், எண்ணங்களையும், வழக்கங்களையும், புதுமைகளையும், கலைகளையும், கற்றவற்றையும், அறிந்து பெற்றவற்றையும் கலந்து பரிமாறிக் கொள்ளும் நாகரீகம்.
மனித மேம்பாட்டைச் சிறப்பிக்கும் விருந்தோம்பல், ஒவ்வொருவரும் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய வாழ்க்கை நெறிமுறை என்று வள்ளுவர் வகுக்கின்றார்.
ஒப்புரை (Reference)
ஔவையார். கொன்றைவேந்தன்: 30 சுற்றத்திற்கு அழகு சூழ இருத்தல்.
ஔவையார். கொன்றைவேந்தன்: 83. விருந்து இலோர்க்கு இல்லை பொருந்திய ஒழுக்கம்.
Guests and relatives are two important living aspects to take care, defined for the Livings in the domestic order. These are the deserving people to whom Loving is necessarily to be extended; therefore Valluvar committed this chapter immediately after the one about the Love.
Hospitality is thus to tend and treat the guests, the visiting relatives and friends with kindness and Love.
Therefore Hospitality is not just duty for the Livings of domestic order but that is the practice of the civilized human beings. That is the symbolic representation and reflection of the culture of the society and the time they live in.
It is the civilized behavior to exchange each other for their Love, Culture, Food, Lifestyles, Thoughts, Practices, Nuances, Arts, Learning and Achievements.
Hospitality, the elegance of human representation, is thus everyone should adopt and practice as the Lifestyle, says Thiruvalluvar.
1. அதிகாரம் 8 முழுமையாக இணைக்கப் பட்டுள்ளது 2. அதிகாரம் 6 ஆங்கில மொழியாக்கம் முழுமை செய்யப் பட்டுள்ளது.
1. Chapter 8 is updated in full. 2. Chapter 6 is updated for the English Translations
அன்புடையீர்,
குறள் அமுதம் மென் புத்தகத்தை தரவிறக்கம் செய்து கொண்ட அனைவருக்கும் நன்றிகள். இன்னும் பயன் படுத்திக் கொண்டிருப்பீர்கள் என்று நம்புகின்றேன்.
ஒரே ஒருவர் மாத்திரமே மென்புத்தகத்திற்குக் கமெண்ட் செய்திருந்தார். அதுவும் அனைவருக்கும் மிகவும் பயனுள்ளதாக இருந்தது.
ஏனையோர் இந்த முறை மென்புத்தகத்தைப் புதுப்பித்துக் கொண்டபிறகாவது கமெண்ட் செய்தால், நீங்கள் இதைப் படிக்கின்றீர்கள் என்பதை நான் உறுதி செய்து கொள்வேன்.
பாராட்டுதல் என்பது அன்புச் சமாச்சாரமே. நன்றாக இருக்கிறது, இல்லை தவறு இருக்கிறது என்று ஏதாவது சொன்னால்தானே இந்த முயற்சிகள் சென்றடைகின்றன என்று விளங்கும். யார் கண்டார், அமைதிக்குப் பிறகு புயல்கள் வருமோ?
திரு. நாகேஷ் ராவ் என்பவர் அருமையான சில கேள்விகளை ஆர்குட் தமிழ் குழுமத்தில் கேட்டு இருந்தார். அதை இங்கே போஸ்ட் செய்ய முயற்சிக்கிறேன். இத்தகைய கேள்விகளுக்குப் பதில் சொல்ல எனது நேரத்தை எடுத்துக் கொண்டாலும், அவை பக்கங்களில் உயிர் இருக்கிறது என்பதை உணர்த்துவதால் உற்சாகமளிக்கிறது. எனவே நீங்களும் கேள்விகளும் கேட்கலாம், பதில்களையும் பதியலாம். நானும் உங்களில் ஒருவனாய் ரசிப்பேன்.
நன்றி.
உத்தம புத்திரா.
சில கேள்வி பதில்கள்:
1. மென்புத்தகத்தை எவ்வாறு புதுப்பித்துக் கொள்வது? இலவச மென்புத்தகங்கள் என்னும் இணைப்பைச் சுட்டி தேவையானதைத் தரவிறக்கம் செய்து கொள்ளுங்கள். முதலில் தரவிறக்கம் செய்த போது செய்த செயல்பாடுகளை இப்போதும் செய்து கொள்ளுங்கள். அடிப்படையில் உங்களின் கணினியில் இருக்கும் பழைய சுவடி, இப்புதிய கோப்பால் மாற்றம் செய்யப்பட்டிருப்பதை உறுதி செய்து கொள்ளுங்கள்.
2.முதன் முதலில் தரவிறக்கம் செய்வது எப்படி? முதன் முறை தரவிறக்கம் செய்தால் .zip சுட்டியைத் தரவிறக்கம் செய்து, unzip செய்து பயன் படுத்தவும். இம்முறையில் மென்புத்தகத்தின் அகலம், உயரம் போன்றவை ஏற்கனவே நான் அமைத்துள்ளபடி உங்களுக்குக் கிட்டலாம். எனவே இந்தச் சுட்டியைத் தரவிறக்கம் செய்வதையே நான் பரிந்துரைப்பேன்.
3. KuralAmutham.chm சுட்டியைத் தரவிறக்கம் செய்து கொள்வது எப்படி? இச் சுட்டியைத் தரவிறக்கம் செய்தால், கீழ்க்கண்ட முறைகளை மேலும் கையாள வேண்டும். முதலில் தரவிறக்கம் செய்த பிறகு இக்கோப்பைச் தேர்ந்தெடுத்துக் கொண்டு, வலது மவுஸ் பொத்தானை ஒத்தி, file Properties குச் செல்லவும்.General tab பகுதிக்குச் சென்று Unblock பொத்தானை ஒத்தவும். பிறகு Apply மற்றும் Ok பொத்தான்களை ஒத்தி வெளியேறவும். இவ்வாறு செய்யாவிடின் இவ்விதமாக தரவிறக்கம் செய்யப்பட்ட மென்புத்தகம் பொருளடக்கத்தைக் காண்பிக்காது. எனவே மென்புத்தகத்தில் Unblock அவசியம் செய்து கொள்ளவும்.
4. எப்படிக் கமெண்ட் செய்வது? குறள் அமுதம் இணையப் பக்கத்தில் உள்ள கமெண்ட் பாக்ஸைப் பயன் படுத்தி, உங்கள் எண்ணங்களை, பின்னூட்டங்களைப் பதியவும். தமிழ் அல்லது ஆங்கிலம் இரண்டிலும் இங்குப் பதியலாம்.
5. ”குறள் அமுதம் பக்கத்தில்” ஒரு குறளை எப்படித் தேடுவது? ’Search' எனும் பாக்ஸில் உங்களுக்குத் தேவையான குறளின் ஏதாவது ஒரு வார்த்தை அல்லது குறளின் எண்ணை உள்ளீடு செய்து, ‘Search' பொத்தானை ஒத்தவும். பெரும்பாலும் உங்களின் தேடலுக்கான அட்டவணை அல்லது வாய்ப்புக்கள் ஒன்று மட்டும் இருந்தால் நீங்கள் கேட்ட தகவலுக்கான குறளமுதம் பக்கம் காண்பிக்கப்படும்.
I extend my thanks to all who have downloaded the "KuralAmutham" eBook. I am sure you are using it still.
Only one person had commented for eBook. It was very useful comment for everyone.
Others if you comment at least after downloading the updates, I will be sure that you are reading the same.
Appreciation is all matter of Love. I can understand that it reaches you only through your comments as good or bad. Who knows if this is the silence before a storm?
Mr.Nagesh Rao had commented and made few interesting questions in Orkut Tamil community. I will try to post the same here for other's sake. Though it takes time to answer such questions, it encourages me due to liveliness in the pages. Therefore you can also register your questions and even answers for others. I will cherish everything like one among you.
Thanks
UthamaPuthra.
Few Questions and Answers:
1. How to update your KuralAmutham eBook? Click the link "My Free eBooks" from KuralAmutham.blogspot web site. Choose whichever file you require to update. Just follow the same procedures you followed to install the previous copy. Ensure that the newer copy basically overwrites your old copy at your system.
2. How to download for the first time? I would recommend going for the KuralAmutham.zip file download because it is very simple. After download just you have unzip it. That is it. You are ready to use by then the KuralAmutham.chm file directly. You would also get the width and height is preset done by me. In the other method you have to do it manually by yourself.
3.How to download 'KuralAmutham.chm' file directly? You can also download the KuralAmutham.chm file directly from the link given below. But in this method you have to take care to Unblock and adjust the sizes by yourself.
After download, Remember to unblock the file after downloading to your system otherwise you won't get the proper content display. Therefore, Locate the downloaded file and right click at it to get the file Properties. Click on the Unblock button on the General tab and follow it thru Apply and Ok buttons to close the property window. Now you can just double click the file to see the content. You may have to size the window to your convenience.
4. How to comment? Use the Comment box in the Kural Amutham web site, to register your feedback and thoughts. Please Type in only in English or Tamil.
5. How to search for a particular Thirukkural in the web page? Use the Search box in the page. Type out any word from the Kural you are looking for either in English or in Tamil. Alternatively you can also type the Kural Number, to fetch the same. You may be given a result of List to pick one or when only single choice you get the direct display of the Kural Amutham.
Love is a natural phenomena to the Livings; serves like bones.
74
அன்பு ஆர்வத்தையும் தொடர்ந்து ஆழ்ந்த நட்பையும் பெற்றுத் தரும்.
Love springs aspirations and that blossom surprising Friendships.
75
அன்பொடு திகழின் இன்புறும் வாழ்வு.
Loving heart gets blissful life.
76
அன்பே நல்லவை, கெட்டவை அனைத்திற்கும் காரணம்.
Love is the cause for everything either good or bad.
77
அன்பற்றவர் வாழ்வில் காய்ந்து சுருங்கித் துன்புறுவர்.
The Loveless in life will wither, shrink and fade.
78
அன்பிலா வாழ்க்கை வறட்சி மிக்கது.
The Loveless life suffers the growth with dryness.
79
அன்பிலாதவரின் வெளி அழகு பயனற்றது.
The external beauty of the Loveless is absolute waste.
80
அன்பே உயிர். அஃதற்றோர் நடைப் பிணம்.
Love is Life; That with no Love is a living corpse.
குறிப்புரை
அன்பு பிறர் துன்பத்தைச் சகியாது; பிறருக்குத் தன் என்பையும் தரும்; உயிர்களுக்கு முதுகெலும்பைப் போன்றது; ஆர்வத்தையும், நட்பையும், இன்ப வாழ்வையும் பெற்றுத் தரும்; நல்லவை கெட்டவை அனைத்திற்கும் காரணமாகும்.
அன்பு இலாது போயின் வாழ்க்கை காய்ந்து துன்புறுத்தும்; வளர இயலாது வறண்டுவிடும், நற் காரியம் யாதும் செய்ய இயலாது/
அன்பே உயிர்; அஃதிலார் பிணங்களே.
Message
Love, cannot bear other's sufferings; can dedicate even self and bones to others; serves like the bones to living; generates aspirations, friends and happy life; is the root cause for all good and bad.
Without love Life withers; suffers to grow; cannot do any good.
அன்பின் வழியது உயிர்நிலை, அஃது இலார்க்கு, என்பு தோல் போர்த்த, உடம்பு.
பொழிப்புரை :
அன்பின் வழியானது உயிர் இருத்தலின் நிலை; எனவே அன்பு இல்லாதவற்கு, உயிரில்லாதே வெறும் எலும்பையும், சதையையும் தோல் கொண்டு போர்த்தியதாகும் உடம்பு.
விரிவுரை :
அன்பு வழிச் செயலே உடலில் உயிர் இருக்கும் நிலை காட்டுவது. எனவே அன்பிலாதவற்கு உடம்பு வெறும் எலும்புக் கூட்டையும், சதையும் போர்தியது மட்டுமே; அஃது உயிரற்றதாகவே கருதப்படும்.
எனவே அன்பற்றவர்களை என்பு தோல் போர்த்திய நடைப்பிணங்கள் என்கின்றார் வள்ளுவர். ஆம் அன்பற்றோர் வாழ்ந்தும் வாழாதவரே.
அன்பற்ற வாழ்க்கைத் துணையை இறந்ததாகக் கருதப்பட வேண்டும் என்பதும் பொருள். பிணத்தை யாரும் தழுவுவதுமில்லை; பேணி இல்லறம் ஒழுகுவதுமில்லை.
அன்பிலாது வாழுவதால் அவரால் யாருக்கும் பயனும் இல்லை, அவரால் நற் செயல் எதுவும் நிகழுவதுமில்லை, ஏன் அவரால் அவருக்கே உதவியும் இல்லை. அவர் வளர்வதுமில்லை, ஒளிர்வதுமில்லை, கவர்வதுமில்லை, இன்புறுவதுமில்லை. அவர் வாழ்க்கைக்கு அர்த்தமும் இல்லை. எனவே அவர் வாழ்ந்த போதிலும் உயிரற்ற நடைப் பிணம் போன்றவரே.
ஆக அன்பு என்பதே உயிராயிற்று. முன்னர் சொல்லிய வண்ணம் அன்பும், உயிரும் சேர்ந்ததே ஒருவரின் ஆன்மா அல்லது மனம். எனவே மனம் அற்றோர் மரணித்தவரே.
அன்பெனும் உயிரால் ஆக்கப்பட்டுள்ள இந்த மனித வாழ்வை, அன்பிலாது அன்றில் அன்பைத் தவிர்த்து அன்றில் அன்பை அகற்றி வாழுதல் இயற்கைக்கு முரணானது என்று அறிவோமாக. அன்போடு திகழ்ந்து மானுடத்தை உயர்த்துவோமாக.
குறிப்புரை :
அன்பே உயிர். அஃதற்றோர் நடைப் பிணம்.
அருஞ்சொற் பொருள் :
உயிர்நிலை - உயிர் இருத்தலைக் காட்டும் நிலை. உயிர்துடிப்பு. என்பு - எலும்பு
Love's way denotes the living's state; without it are those of bones skin-clad.
Explanation :
The doings by Love’s way only reflect the state of Livelihood in one. Hence who don’t have that are those just bodies of bones skin-clad. Means no life considered in their body for the Loveless. Therefore Thiruvalluvar calls that Loveless as the living corpse. Yes, Indeed the Loveless are just lifeless.
Also it means to consider the Life partner without the Love as the dead. No one embraces the dead one and no one loves or maintains the dead one.
Loveless, by having no love in them, are useless to anyone. They can’t do any good thing, and even they can’t be helpful for themselves. They can’t grow, can’t shine, can’t attract and can’t be happier. No meaning for their life. Therefore though they live, they are like corpse only.
Therefore Love is the Life, the living thing in it. As told before, Love and spirit becomes the Athma, the soul for one. Hence without the soul one must be dead only.
Let us understand that the spirit called the Love makes the human Life. Hence it is not natural for it to be without the Love or denying the Love. Therefore, Let us uphold the humanity by having the Love in our hearts.
Message :
Love is Life; That with no Love is a living corpse.
