திருக்குறள்: 2. கடவுளை வணங்காமல் கல்வியா?

அதிகாரம்	:	1.	கடவுள் வாழ்த்து
திருக்குறள்	:	2.	கடவுளை வணங்காமல் கல்வியா?
			In English

 

 

கற்றதனா லாய பயனென்கொல்  வாலறிவ னற்றா டொழாஅ ரெனின்?

கற்றதனால் ஆய பயன் என்கொல்-வாலறிவன் நற்றாள் தொழார் எனின்?

பொழிப்புரை :

ஒருவர் கற்ற கல்வியினால் ஆன பயன்தான் என்ன?, அவர் தூய அறிவோனாகிய இறைவனின் நல்ல பாதங்களைத் தொழவில்லை எனில்.

விரிவுரை :

ஒருவர் கல்வி கற்றும் இறைவனின் திருவடிகளைத் தொழவில்லை எனில், அவரது கல்வியினால் பயன் இல்லை, அவர் என்னதான் கற்றார் என்பது பொருள். எனவே மெய்யறிவான இறைமையை, மெய்ஞானத்தை அறிய முற்பட்டுத் தெளிவதே கல்வியின் குறிக்கோளாகவும், கல்வியின் முழுமையாகவும் இருக்க முடியும். இறைவனின் திருவடிகளை வணங்குதல், தொழுதல் என்பது அந்த மெய்யறிவிடம் சரண் அடைதல் என்பது பொருள். மேதகு அறிஞனான இறையைத் தொழுதுதானே மெய்யறிவைப் பெறமுடியும். முதல் படிப்பு பணிவு என்பதும் உட் பொருள். வாலறிவன் என்பதற்கு யோக மார்க்கத்தில் மூலாதாரத்தின் வாலைக் குமரி எனும் இறையைக் குறிக்கும் சொல்லோடு பொருந்துவதையும், ஆக மூலத்தை உணர்ந்து ஈண்டு பெற்ற, அனைத்தையும் அறிந்த இறையோன் என்றும் பொருந்துவதையும் உணர்ந்து கருதுவது நன்று.

குறிப்புரை :

கல்வியின் நோக்கம் இறைவனின் நற் பாதங்களைத் தொழுது அவர்தம் மெய்யறிவைப் பெறுதலே.

அருஞ்சொற் பொருள் :

வாலறிவன்: வால்-அறிவன், பேரறிவாளன், இறைவன், தூய அறிவன், ஞானி என்கொல்: என்னவென்று சொல்வது. யாது.

கூடுதல் விரிவுரை :

ஒவ்வொரு மொழியிலும் அகர முதலாகத் தொடரும் எழுத்துக்கள் யாவும் தெய்வத்தின் பால் ஏற்படுத்தப் பட்டன என்றார் சென்ற குறளில். இப்போது இரண்டாவது குறளில், கல்வி என்பதே மெய்யறிவாகிய தெய்வத்தை அறிய முற்படுவதே என்கிறார். கடவுளின் வாழ்த்தை வெறும் போற்றி வழிபாடாகச் செய்யாமல் தனது நூலில் கடவுளைப் போற்றுவதற்கான காரணங்களை வகுப்பதே வள்ளுவரின் மிகப் பெரிய சிறப்பு. தனது தெய்வம் பற்றிய தெளிந்த நல் அறிவை, கடவுள் வாழ்த்தின் மூலமாகவே தெய்வத்திற்கும், படிப்போருக்கும் எளிதாக உணர வைக்கிறார். தெய்வத்தை உணருவதே, அறிவதே, சேருவதே, போற்றிப் பயன் பெறுவதே மனிதனின் நோக்கமாக இருக்க வேண்டுமென்பது அவரது துணிபு. காழ்ப்பில்லாமல் சொல்ல வேண்டுமானால் நான் தான் கடவுள், என்னை வணங்குவோருக்கு நன்மை கிட்டும் என்பது போன்று சொல்லாமல், நான் இறைவனின் தூதுவன், நான் பார்த்த இறைவன் இப்படி என்னிடம் சொல்லச் சொன்னார் என்றும் சொல்லாமல், இறைவனால் எனக்கு இறக்கி வைக்கப்பட்டது என்றும் சொல்லாமல், இதுவரையில் எந்த மதத்தின் சாயலும் இல்லாமல் தனது தெளிந்த கோட்பாட்டை மனிதனுக்கு மனிதனாகவே வலியுறுத்துகிறார். சமயம் என்பது தமிழில் மதத்திற்கான சரியான வார்த்தை. அதாவது இறைக் கொள்கை. சமயம் என்பது ஒரு குறிப்பிட்ட வழிபடு தெய்வத்தைப் பற்றியும், அதனைத் தொழ வேண்டிய முறை பற்றியும், தொழுவோர் செய்யத் தக்கன, செய்யத் தகாதன, தொழுதால் பெறும் பயன்பற்றியும் கூறுவதாகும். தத்துவம் என்பது சமயத்தின் உட்பிரிவு. அது சமயத்தில் குறிக்கப்படும் இறைவனுக்கும், அவனால் படைக்கப்பட்ட உயிரினத்திற்கும், இடைத் தொடர்பு, ஒற்றுமை வேற்றுமை, இரண்டையும் இணைக்க முயலும் கருத்துக்கள், அவற்றின் இயல்புகள் முதலியவற்றின் நுட்பமான, விரிவான ஆராய்ச்சியாகும். சமயமும் தத்துவமும் ஒன்றை ஒன்று சார்ந்திருப்பவை. சமயம் என்பது பாதை. தத்துவம் என்பது அப்பாதையில் செல்லும் அனுபவத்தில் கிட்டுவது. எனவே சமயங்கள் வேறுபடுவது போல் அவற்றின் தத்துவங்களும் வேறுபடும். ஆனால் சமயங்களும் அவற்றின் தத்துவங்களும் உணர்த்தும் முடிவு இறுதில் இறைவன் ஒருவன் என்பதே. சமயங்களைப் பற்றிப் பேசின் அவை பன்மடங்கில் விரியும் என்பதால் இத்துடன் நிறுத்திக் கொள்வோம். அவை பற்றிப் பிரிதொரு இழையில் பேசுவோம். ஆனால் நான் இங்கே கூற விழைந்தது சமயச் சார்பற்ற இறை நம்பிக்கை பற்றியும், இறைவனைத் தொழுதே எந்தக் காரியத்தையும் துவங்க வேண்டும் எனும் தத்துவத்தையும் விளக்க முற்பட்டதே. உயிர்கள் மலநீக்கம் பெற்று இறைவனின் திருவடிப்பேற்றைப் பெறுதலே முக்தி என்பார்கள். அதனை அடைவதே வாழ்வின் குறிக்கோள் என்கிறார்கள் அறிஞர்கள். எனவே தொழுவது, வணங்குவது, சதா இறைவனைத் தொட்டே காரியங்கள் ஆற்றுவது என்பவை வாழ்க்கை ஒழுக்க முறை ஆகும். அதானாலேதான் வள்ளுவரும் இறை வழிபாடாகிய, கடவுள் வாழ்த்திலிருந்து தன் கருத்துக்களை ஆரம்பிக்கின்றார். அதைப் போல் வணங்குவது என்பதற்கு பணிதல், தொழுதல் என்பது தமிழில் அர்த்தம். பணிவு இருக்கும் இடத்தில் எல்லாம் வந்து நிறையும் என்பதும் உண்மை. பாதங்களைப் பிடித்தல் என்றால் உண்மையில் ஒருவரின் கால்களைப் பிடித்துக் கொள்வதல்ல. அவர் நடக்கும் பாதையினைப் பின்பற்றுவேன் என்பது. அதுவும் ஒருவகை உருவகமே. முன்னர் காலங்களில் காடுகளில் ஒற்றையடிப் பாதையைப் பார்த்தே மனிதர்கள் நடப்பார்கள். ஏன் என்றால் நமக்கு முன்னரே ஒருவர் போயிருக்கிறார் அதுவே சரியான வழியாக இருக்கும் எனும் நம்பிக்கையும், பாதுகாப்புணர்வுமே. அதைப் போலவே ஒரு சித்தாந்ததில் நம்பிக்கை வைத்து அதன் தலைமையின் பாதங்களைத் தொடருதல் என்பது பொருள். தொழுதலிலும் முறைகள் உள்ளன. உண்மையில் தொழ வேண்டியது உங்களின் அறிவுக் கண்ணைக் கொண்டு அகத்தே உறைந்திருக்கும் இறைவனின் பாதங்களைப் பார்த்துப் பணிவதே சரியான முறை. கூழைக் கும்பிடு போட்டு வணங்குவதும், முகத் துதிக்கு வணங்குவதும், யார் காலிலும் தங்கள் சுயநலத்திற்காக அரசியல் வாதிகள் செய்யும் கும்பிடெல்லாம் வெறுக்கத்தக்க நடிப்புக்களே. எனவே இறைவனைப் பணிதல் என்பது முன் கூறியது. சாஷ்டாங்க நமஸ்காரமும் உண்டுதான், ஆயின் அவையெல்லம் இறைவனுக்கு மட்டுமே செலுத்த வேண்டும். மூத்தோரையும் வணங்குதல் நலனே. ஆனால் அவையெல்லாம் உள்ளத்தின் ஒப்புதலோடும் உண்மையோடும் நடக்கவேண்டிய ஒரு ஒழுங்கு. பொய்யாகவும், போலித்தனமாகவும் காட்டும் பணிவில் ஒருவர் தன்னைத் தானே ஏமாற்றிக் கொள்ளுகிறார் என்பதே உண்மை. உள்ளத்தில் தெய்வம் இருப்பது உண்மையானால், யாருக்கும் அஞ்சாத உடல் மொழி கிடைக்கும். அதாவது ஆணவமற்ற ஆனால் திடமாக நிற்கும், நடக்கும் வழக்கம் வரும். ஆங்கிலக் கலாச்சாரத்தில் டை கட்டுவதின் மகிமை என்னவென்றால் நிமிர்ந்து செயல் பட வேண்டும் என்பதற்கே. அதைப் போலவே யோக மார்க்கங்கள் அறிந்தவர்கள் நேரே நிமிர்ந்தே செயல் படுவார்கள். எனவே தெய்வம் தொழுதல் சாலவும் நன்று. ஒரு காரியத்தைத் துவங்கும் முன்னர் இறையை வணங்கித் துவங்கினால் வெற்றி நிச்சயம்.

ஒப்புரை :

கம்பராமாயணம், கடவுள் வாழ்த்து: உலகம் யாவையும் தாம் உளவாக்கலும், நிலைபெறுத்தலும், நீக்கலும், நீங்கலா அலகு இலா விளையாட்டு உடையார் - அவர் தலைவர்; அன்னவர்க்கே சரண் நாங்களே. 1 சிற்குணத்தர் தெரிவு அரு நல் நிலை எற்கு உணர்த்த அரிது; எண்ணிய மூன்றினுள் முற் குணத்தவரே முதலோர்; அவர் நற்குணக் கடல் ஆடுதல் நன்றுஅரோ. 2 ஆதி, அந்தம், அரி என, யாவையும் ஓதினார், அலகு இல்லன, உள்ளன, வேதம் என்பன - மெய்ந் நெறி நன்மையன் பாதம் அல்லது பற்றிலர்-பற்று இலார். 3

•••

Chapter	:	1.	The Praise of The God
Thirukkural	:	2.	Education without worshipping the God?
			In Tamil

 

kaRRathanAl Aya payan enkol-vAlaRivan naRRAL thozhAr enin?

Meaning :

What is the use of one's education, if one doesn’t worship the good feet of the Lord of pure knowledge?

Explanation :

Even after one's education If a person doesn’t worship the feet of the Lord, his education is of no use; And what did he learn? is the meaning. Therefore, the purpose and the completeness of education can only be to learn, understand and enlighten the true knowledge by worshipping the pure wisdom, the God. Worshipping the feet of the Lord means surrendering to that pure wisdom. True wisdom can only come from worshipping the God, the supreme scholar. Also the implied meaning is that the first lesson be humility. It is good to realize that Valarivan in Tamil corresponds also to the word Valaik Kumari, the Goddess at the source in the Yoga system and thus also represents the omniscient divinity who comprehended the source.

Message :

Education's goal is to obtain wisdom by following the blessed feet of the pure knowledge.

Additional Explanation :

In the last verse, Valluvar said that in every language, all the letters, starting from "A" (Aharam) were created for the primordial God. Now in this second Kural verse, he says that education is only meant to know the Pure Wisdom, the Lord.  For the chapter "The Praise of the God" in his book, instead of just praising and praying, defining them with the reasons is the greatest specialty of Valluvar. Through the chapter "The Praise of the God" He makes the deity and the reader, easy to realize about his perspicuous concepts on the divinity. His conclusion is that man's aim must be to know, realize, reach, praise and benefit the divinity. If one should say with no hatred on anyone: without saying as I am the God and those who pray me will be benefited, without saying as I am the messenger of the God; the God which I saw told me to tell you this; without saying as the messages were downloaded to me by the God, without referring to any of the religion, he emphasizes his clear doctrine, as a human to human. Religion is the policy towards God. It talks about worshipping the God, the procedures for prayer, do's and don’t do's for the followers and the benefits of prayer etc. Philosophies are the sub section of Religion. They are doctrines of Religion which talks about its specified God and its relation to the creations, livings, sameness, differences and their connecting concepts to nature and it's characteristics etc. Religion and Philosophies are interdependent. Religion is the path; Philosophy is the yield of the experience in that path. Therefore, like Religions differ each other, Religion’s philosophies also differ to one another. But Religions and its philosophies conclusion is finally that the God is the only one and the same. Since speaking about Religion will be an elaborate exercise, let us stop that discussion right away here. Let we talk about it later sometime in some other thread. But what I am trying here is to tell about the faith in God, regardless of religions and about the philosophy of worshipping the God before start of any work. Liberation is the process of getting cleansed  for living beings and reaching the feet of the God. Scholars say that as the goal of life to achieve it. Therefore praying, worshipping and doing things by remembering the God always are the good virtues of life. That is why, Valluvar also begins his philosophies with worshipping the God by his "Praise of the God". Likewise, worship in Tamil also means humbleness, adoration and prayer. Where humbleness is there all become full is the truth. Catching the feet is not literally clutching or grabbing to someone’s feet. That means that I will follow the path he walks. That too is a kind of metaphor. People, In the past, used to look and walk along the single track in the forest. Because of the hope and sense of security that someone has already gone before us and that would be the right path. Likewise, it means that keeping confidence in an ideology and following in the footsteps of its leadership. There are methods in worship as well. The right way is to look at the feet of the Lord within oneself through the mind's eye and be humble to his feet. Hypocritical obeisance, bowing for flattery, falling at anyone's feet for the selfish means by politicians are all despicable pretending acting. Therefore worshiping the Lord is what was said before. There is also prostrating salutation, but they should be offered only to the Lord. It is good to worship the elders. But they are all an order that must take place with the consent and truth of the soul. The truth is that by showing falsehood and fake humbleness one is deceiving one’s own self. If it is true that there is a deity in the soul, then it gets the body language with no fear to anybody. That is, without arrogance but, the habit of standing and walking solidly will come. The glory of wearing the Tie in English culture is that only for act upright. Similarly, those who know the yoga paths will act directly upright. Therefore worshiping the deity is very good. Success is guaranteed when worship the God before start of a work.

References :

Kamba rAmAyaNam, kadavuL vAzhththu: ulagam yAvaiyum thAm uLavAkkalum nilaipeRuththalum, neekkalum, neengalA alaku ilA viLaiyAttu udaiyAr - avar thalaivar; annavarkkE saraN nAngalE. 1 SiRguNaththar therivu aru nal nilai eRku uNartha arithu; eNNiya moondrinuL muR guNaththavarE mudhalOr; avar naRgunak kadal Aduthal nanRuarO! 2 Adhi, andham, ari ena, yAvaiyum OdhinAr, alagu illana, uLLana, vEdham enbana - meyneRi nanmaiyan pAdham alladhu paRRilar - paRRu ilAr. 3

•••